بازیکنان یووه در مدرسه فوتبال ایتالیا بزرگ شده‌اند
 |
میشائیل بالاک در گفتگویی درباره فینال لیگ قهرمانان 2015 حرف زده که در ادامه توجه شما را به این مصاحبه ی مفصل جلب می کنیم
آیا اینکه تصور کرد بارسلونا لیگ قهرمانان را فتح خواهد کرد عجولانه نیست؟
البته که هست. فینال‌هایی را دیده‌ایم که تیمی که تصور نمی‌کردیم قهرمان شود جام را بالا برد و در عین حال یوونتوس نام بزرگی است. باشگاهی با راه و رسم کهن. در عین حال بازیکنان یووه بسیار باتجربه هستند. آن‌ها رئال مادرید را حذف کرده‌اند. چیزی که کسی تصورش را نمی‌کرد، آن هم طی دو دیدار. فکر می‌کنم به زانو درآوردن رئال در دو بازی سخت‌تر از شکست دادن بارسا طی یک بازی باشد. البته بارسا روی کاغذ تیم بهتری است و در فرم مناسب‌تری بسر می‌برد. خیلی‌ها تصور می‌کنند بارسا قهرمان می‌شود، ولی اگر من بودم با احتیاط حرف می‌زدم.
یعنی یوونتوس چنان باهوش و زیرک هست که بتواند بارسلونا را با زانو درآورد؟
تردیدی ندارم آن‌ها فضای چندانی به بازیکنان بارسلونا نخواهند داد. یووه فشرده و بسته بازی خواهد کرد و انتظار فرصت مناسبی برای ریختن زهرش را خواهد کشید. شاید انتظار نواخته شدن ضربه‌های ایستگاهی را بکشند، چرا که برخلاف خیلی‌ها اعتقاد ندارم ضد حمله‌های یووه چندان زهرآگین است. ولی به هر حال آن‌ها می‌توانند به بارسا ضربه بزنند ولو آنکه اولویت‌شان مهار بارسلونا باشد.
آیا تاکنون خط حمله‌ای مثل این خط حمله بارسلونا دیده‌اید؟ آن سه تن 120 گل در این فصل زده‌اند...
نه ندیده‌ام. ترکیب مسی و نیمار و سوارز معرکه از آب درآمده. بایرن مونیخ هم آرین روبن، فرانک ریبری و روبرت لواندوفسکی را در اختیار دارند که فوق‌العاده هستند یا رئال، کریستیانو رونالدو، کریم بنزما و گرت بیل را دارد ولو آنکه کریستیانو در آن حکومت می‌کند. ولی بارسا بهترین سوپراستارها را در اختیار دارد. اینکه سه تیم ملی به این سه تن تکیه دارد نشان‌دهنده همه چیز است: آرژانتین، برزیل و اروگوئه.
آیا بارسلونا نقطه ضعفی دارد که یوونتوس بتواند از آن بهره ببرد؟
البته که نقاط ضعفی دارند. عیان‌ترین نقطه ضعف٬ دفاع‌شان بشمار می‌رود و به یاد داشته باشید بایرن مونیخ در دیدار برگشت سه گل به بارسا زد. یعنی آن‌ها زخم پذیر هستند. در عین حال قوی‌ترین اسلحه آن‌ها می‌تواند بزرگ‌ترین ضعف‌شان هم قلمداد شود. هر سه مهاجم بارسا سوپراستار هستند. گاهی مثل شاهزاده‌ها می‌شوند و می‌دانیم شاهزاده‌ها دفاع کردن بلد نیستند. بنابراین جذاب خواهد بود ببینیم یووه چگونه از این نکته استفاده می‌کند. این قبیل بازیکن‌ها دوست دارند توپ را در اختیار داشته باشند. می‌خواهند با توپ بازی کنند. می‌خواهند از بازی‌شان لذت ببرند. اگر بازی جلو برود و یووه اجازه چنین چیزی را ندهد می‌تواند به آشفتگی سوپراستارهای بارسا بینجامد. کلید بازی در همین‌جا نهفته. یووه می‌تواند از آشفتگی بهره ببرد چرا که تیم‌های ایتالیایی آشفته نمی‌شوند. بازیکنان ایتالیایی را با نظم‌شان می‌شناسیم.
آیا آندره پیرلو رهبر ارکستر نظم یووه در میانه میدان است؟
در یک بخش بله. بارها برابر ایتالیایی‌ها بازی کردم و همیشه آن‌ها را سخت‌ترین حریف یافتم. بازی برابر تیم‌های سری آ می‌تواند ملال‌آور باشد چرا که ایتالیایی‌ها می‌دانند چگونه همه چیز را به بند بکشند. بازیکنان یووه در مدرسه فوتبال ایتالیا بزرگ شده‌اند و بنابراین فقط پیرلو سازمان دهنده بازی نخواهد بود. همه آن‌ها می‌توانند شرایط را تغییر دهند. تیم‌های ایتالیایی در مراحل آخر رقابت‌ها معمولا بهتر از حریفان‌شان بازی می‌کنند و یووه یکی از آن‌ها است.
نظرتان در باره شکوفایی پل پوگبا چیست؟
تماشای بازی‌اش شیرین است. بازیکنی است با توانایی جسمی بالا که درون محوطه جریمه می‌تازد و گل هم می‌زند. البته یووه، آرتورو ویدال را هم دارد که از آن نوع بازیکنانی است که هر تیمی به آن نیاز دارد، خصوصا کنار بازیکنی مثل پیرلو.
کارلوس توز در خط حمله یووه قرار دارد. شما زمانی که در لیگ برتر بازی می‌کردید برابر او که در وستهام و منچستر یونایتد و منچستر سیتی حضور داشت قرار گرفتید. آیا بازی برابر توز دغدغه‌آور نیست؟
هر مربی دوست دارد بازیکنی مثل کارلوس در تیمش داشته باشد. برای حریفانش از آن بازیکنان دردسرساز است. تشویش ایجاد می‌کند و آشفتگی. به چپ می‌رود و راست. عقب می‌رود و جلو. من بهترین بازی‌های توز را نه در نوک حمله بلکه وقتی به عقب بازمی‌گردد قلمداد می‌کنم. یعنی جایی که گاهی آن‌قدر عقب می‌آید که مثلا نقش سرجیو بوسکتس را برای تیمش بازی می‌کند. وقتی پا به توپ می‌شود می‌تواند دو سه نفر را پشت سر بگذارد. او توانایی کورس‌های سی متری را دارد. او درون محوطه جریمه بسیار بسیار باهوش عمل می‌کند. خون آرژانتینی همیشه به توز کمک کرده. به جلو تاخته و از برخوردها هراسی به دل راه نمی‌دهد. بله تماشای کارلوس لذت‌بار است و بازی کردن برابرش خوفناک.
شما در دو فینال لیگ قهرمانان بازی کرده‌اید. فینال 2002 با بایرلورکوزن برابر رئال مادرید و فینال 2008 با چلسی مقابل منچستر یونایتد. چگونه خود را برای فینال آماده می‌کردید؟ فکر نمی‌کردید مهم‌ترین لحظه زندگی حرفه‌ایتان فرا رسیده؟
دقیقا همین‌طور است و گریزی از آن نیست. کمی عجیب است. به فینال راه یافته‌اید. بزرگ‌ترین بازی پس از فینال جام جهانی و چیزهای پرشماری از خارج میدان به سوی شما می‌آیند. همه چیز. دوستان‌تان، رسانه‌ها. همه از شما در دوران بین نیمه‌نهایی و فینال چیزی طلب می‌کنند و شما زمزمه می‌کنید فقط یک قدم مانده. فقط یک قدم. یک قدم تا تحقق رویای همیشگی. یعنی چیزهای مختلفی در سرتان می‌گذرند و باید اعصاب آهنینی داشته باشید. محیطی آرام و یک مربی مناسب. تجربه هم اهمیت بسیاری دارد و اگر برای اولین بار پا به نبرد نهایی گذاشته باشید عصبی‌تر می‌شوید.
شما در هر دو فینال لیگ قهرمانان مغلوب شدید. چگونه بر اندوه‌تان فائق آمدید؟
نیاز به زمان پیدا می‌کنید. وقتی میدان را ترک می‌کنید آرزو می‌کنید فصل بعد بلافاصله شروع شود. سال 2002 پس از شکست از رئال، لورکوزن را پس از سه فصل ترک کردم. آن فصل طی سه هفته آخر سه بار سقوط کردیم. قهرمانی لیگ را به دورتموند واگذار کردیم، جام حذفی را به شالکه و لیگ قهرمانان را به رئال. بنابراین رفتن به بایرن مونیخ کمک فراوانی به من کرد تا از شر خاطرات تلخ رهایی پیدا کنم.
پیش‌بینی‌تان از فینال بارسلونا-یوونتوس چیست؟
اگر یوونتوس برنده شود برای فوتبال ایتالیا فوق‌العاده خواهد بود. اعتراف می‌کنم تصور نمی‌کردم از سد رئال عبور کنند ولی عبور کردند و اکنون باور دارند می‌توانند تا آخر راه پیش بروند. نبرد تنگاتنگی خواهد بود، ولی تصور می‌کنم یوونتوس با یک گل پیروز شود.
گاردین / ترجمه: گروه مترجمان 1Varzesh
